تبادل
لینک هوشمند
لبت ای فرشته ی من! به گل شراب ماند
نگهت ز بس که گرمست به آفتاب ماند
دو شکوفه ی سپیدی که به باغ سینه داری
ز صفا و رو شنایی به دو ماهتاب ماند
به پرند شانه هایت،چو لبم خزید ،گفتم:
که درخشش تن تو به بلوز ناب ماند
چو به سینه ات نهم سر،نبود خبر ز خویشم
که پناه سینه ی تو،به جهان خواب ماند
به زمان پویه،چون گل که بلرزد از نسیمی
به تن تو هست تابی،که به موج آب ماند
چو لبت به بوسه گیرم،ز لبم شکوفه ریزد
که لبان بوسه خیزت،به گل شراب ماند
تاریخ: 2 / 3 / 1390برچسب:شعر زیبا و دل نشین,
ارسال توسط ★ --❤رحمت الله❤--★
آخرین مطالب
